.jpg)
We krijgen geen van allen een opleiding om onze kinderen op te voeden. Kinderen opvoeden is voor iedereen anders. Ieder kind en elke ouder is uniek, zo ook de opvoeding. Vaak proberen we maar wat. Een enkeling leest er boeken over en komt er achter dat de situatie thuis toch net iets anders is dan in het boek beschreven staat. We nemen een voorbeeld aan de opvoeding die onze ouders ons gegeven hebben als leidraad en doen het op dezelfde manier of juist helemaal anders.
Eén ding kunnen we vaststellen; de perfecte opvoeding bestaat niet. Het gaat erom dat je jouw kind begeleidt en ondersteunt in de ontwikkeling naar zelfstandigheid. En dat allemaal op een manier die bij jou en je kind past.
Bij die opvoeding komt het één en ander kijken:
Een veilige hechting
Een veilige omgeving
Structuur bieden
Het respecteren en stimuleren van de zelfstandigheid van je kind
Positieve en stimulerende ondersteuning geven, bewuste aandacht
Overdragen van kennis, normen en waarden en natuurlijk ook…
De dagelijkse verzorging
Een goede opvoeder
Om een goede opvoeder te zijn denk je niet alleen aan je kind, maar ook aan jezelf. Je hebt energie, rust en geduld nodig om de beste opvoeder te zijn voor je kind. Ben je moe, niet genoeg uitgerust, zit je niet lekker in je vel, dan is de kans veel groter dat je niet genoeg geduld hebt, een kort lontje krijgt en sneller boos wordt op je kind. Dan kan het zelfs voorkomen dat je zo moedeloos wordt, dat je het allemaal niet meer kunt opbrengen.
Zeker bij ouders van jonge kinderen komt dit vaak voor. In die eerste jaren zijn er vaak veel gebroken nachten, slaap tekort en volledig aanstaan, dat kan je na een tijdje opbreken. Je kind is volledig van jou afhankelijk. Moeilijk om dan nog aan jezelf toe te komen. Deze jaren worden niet voor niets “Tropenjaren” genoemd. Het lijkt of je vastzit in een patroon met huilende baby’s, driftige peuters en jengelende kinderen waar geen stopknop op zit.
Wat maakt opvoeden moeilijk
Opvoeden is misschien wel de meest uitdagende klus die je in je leven te doen krijgt. Het ene moment is het geweldig en het volgende moment verschrikkelijk! Met kinderen denk je regelmatig terug aan je eigen jonge jaren. Dat kan heel leuk zijn, maar soms ook confronterend. Ze laten je in een spiegel kijken, zoals niemand anders dat kan.
Dan lijkt het ook nog eens of we er alleen voor staan. De tijden zijn veranderd. We zien andere ouders en kinderen minder vaak op straat dan een generatie terug. We hebben het met anderen niet zo vaak over de hobbels die we tegenkomen bij het opvoeden. Familie woont niet meer in de buurt, waardoor we minder gemakkelijk op elkaars kinderen passen en om raad vragen. Het idee van opvoeden doen we samen is naar de achtergrond geraakt.
Op sociale media krijgen we de ideale gezinsplaatjes voorgeschoteld. Het lijkt of het bij anderen één grote roze wolk is. Vaak praten we ook niet met ouders over hoe het écht gaat. Nou, neem van mij aan, achter elke voordeur is er wel eens gedoe en loopt het zo nu en dan, helemaal niet lekker. Elke ouder struikelt hier of daar. Het is zoals met alles wat we leren….het gaat met vallen en opstaan. En dat is helemaal niet erg. Belangrijk is het om weer op te staan en verder te gaan en op tijd bij iemand aan de bel te trekken als je hulp nodig hebt. Hulp vragen is sterk, het laat namelijk zien dat je niet opgeeft.
Tot slot
Mijn antwoord op de titel. Jazeker, elke ouder kan (leren) opvoeden. En jij bent de beste ouder voor jouw kind. Natuurlijk is niet elke situatie gelijk, waardoor het voor de één zwaarder zal voelen dan voor de ander.
De eerste paar jaren met kinderen zijn hele belangrijke jaren. Daar leg je de basis. Het is een periode die je maar één keer samen hebt en niet over kunt doen. Deze jaren bepalen voor een groot deel de kansen voor later. Alle reden dus om daarin te investeren.
Trek dus aan de bel als het thuis niet lekker loopt. Zoals gezegd: Hulp vragen is sterk, het laat zien dat je niet opgeeft. Dat kan bij familie, buren of vrienden. Het kan ook bij mij. Ik coach ouders in 5 gesprekken. Dat lijkt misschien weinig, maar in deze gesprekken leer ik jou je kind begrijpen. We stellen als het ware de gebruiksaanwijzing samen. Daardoor kun je beter reageren op het gedrag. Daarnaast pakken we op een praktische manier lastige situaties aan waar je meteen mee aan de slag kunt. De gesprekken zijn, als het kan, met beide ouders, zonder de kinderen erbij.
Bedenk dat de fase met kinderen thuis relatief kort is. Dat kun jij je nu misschien niet voorstellen, maar voor je het weet staan ze op eigen benen en zijn ze het huis uit. Vergeet er niet van te genieten!
Comments